Çok şey vardı yine.
Eskisinden belki farklı, belki de tam olarak aynı.
Hiçbir şey değişmiyor.
Yine anlamsız  ve gereksiz onca kelime.
Bu sıralamada bir yanlışlık var.
Sıfırlanmıyor.
Hep bir eksik.
Konuşmak istemiyorum.
Anlamıyorlar.
Hepsini boğazıma dizip bırakıyorlar.
Kusuyorum.
Uzaklarda bir yerde.
Yerler çok yanlış.
Nefes almakta bu kadar zorlanmamalıyım.
O hâlde gideyim.
Durumun vahameti bazen korkutabiliyor.
Neyse ki kaçmak çok güzel bir şey.