+ Önce gözlerini kapat.
– Yersiz.
+ Baştan alıyoruz.
– Bugün nasıl geçti?
+ Kendimi buzdolabının bir köşesinde araya köşeye sıkışmış; hatta unutulmuş ve çürümüş bir sebze gibi hissediyorum.
– Odaklanamıyorsun. Sıkıntı tamamen burada.
+ Parçalanıyorum. Aslında hepsi tek başına anlamsız ama bütünde bir nota var.
– O zaman anlamı mı var?
+ Belki hayır. Düşünsene ya. Vazgeçtim.

Neyse. Bu taslaklarda kalmış. Tam gününde. Çıksın ortaya. Gidiyorum ben. Final haftasını sevmiyorum. Mezun oluyorum birkaç gün sonra. Ne bileyim öyle işte. Hala iş başvuruları yapıyorum. Canım ya.