bazenöyleolur

Kendimi bile çizmiştim kahraman olurum umuduyla.

Köz

Farklı hayatları aynı umutlarda yeşertmeye çalıştığım oldu. Soluksuz bir istekti bu. En içten en dışa tepkimeye girerek reaksiyon gösteriyordu. Engel olamıyordum. Kimi zaman istekten geriye küçük bir köz kalıyordu. Öyle zamanlarda da avcumun içine alıp üflüyordum.

Avcumun içinde tuttuğum ateş zamanla beni kavurup köz haline getirdi. Ne baktığım yerde umut ne de aldığım nefeste farklı bir tat vardı. En başında daha o ilk tepkimede yanlış adım attığımı biliyordum. Ancak insan bazen yaşayacaklarına şerit çekmek istemiyor. O noktadaydım.

Biliyorum. Soluksuz bir tutkunun esiri olup her şeyi görmezden gelmek istedim. Sandım ki her şey kırmızı. Diğer renklerin hiçbir önemi olmaz. Kırmızı içine çeker ve oradan çıkartmaz. Ama öyle değil. Hiçbir şey sandığınız gibi değil.

Bir adım öten gökkuşağı.

Bir adım öten gerçekler.

Bulutlar güzel ama yukarıdan.

Yorum Alanı