Hayatlarımızın ücra köşelerine sakladığımız yalnızlıklarımız hiç beklenmedik anlarda kırılma noktalarında karşımıza dikilirler ve hiç ummadığımız şekilde hesap sorarlar. Ne soğuk yataklarda ne de sıcak kucaklarda varlığını unutturmuşlardır.

Orada hep bir adım ötende seni bekliyor gibidir. Bilirsin, kokusunu içine çekersin. Sonra özenle bir şarkı açarsın ve işte tam da o an parmak uçlarında hissedersin.

Sonra kırmızı pabuçlarını ayağına geçirirsin ve boşluğa yine adımını atarsın.

Grili sabah, o hüzünlü geceden gebe kalır.

Halbuki tüm her şeyi siktir edip çayı demlesen ve yanına da biraz kurabiye yapsan her şey geçecektir.