bazenöyleolur

Kendimi bile çizmiştim kahraman olurum umuduyla.

Gülümse Anılara

21660_416099878457089_1805488808_n

Okuduğum kitapları anlatamaz oldum. Önceleri okumaya fırsat bulamamamdandı, sonra okuyup yazmaya fırsat bulamadım. Sonra hepsini elde ettim ve yazacak enerjiyi kendimde bulamadım. Bazen olmayınca olmuyor işte. Aslında geçen hafta Bir Gün kitabındaki heyecanını hatırlayarak David Nicholls’ın Bir Soru Bir Aşk kitabını okuyup hayal kırıklığına uğramıştım. Onunla ilgili diyecek birkaç satırım vardı ama sonra araya yoğun kurs programım girdi ve öylece kaldı. Belki bir ara hepsini derlerim.

Ben de dün İngilizce çalışmak istemeyip kitap okumaya başladım. Tabi yazlık seçimlerim hep Arkadya’dan olmuştur. Kışın içimi saran, yazın serinleten bir mucizesi var. Böğürtlen Kışı kitabımı okuyamadan da kaybettim. Çok mutsuzum bu yüzden. Neyse asıl kitabımız Camille Noe Pagân’ın Gülümse Anılara eseri. Yine bir Arkadya eseri ve yine içinizi saran bir öykü.

Kitabımızda dostluk, aile, aşk ve daha nicesi var. Böyle çetrefilli kelime oyunları, edebi sanatlar elbette yok. Mükemmel bir beklenti içine de girmemek gerekiyor. Arkadya Yayınları’ndan bir kitap okurken hiçbir zaman zirveyi yaşayacağımı düşünmediğim gibi olumsuz da karşılaşmayacağımı biliyorum. Tıpkı bu kitap gibi. Yazarımızın bir gazeteci olduğunu öğrenince daha bir sevdim.

Daha çok dostluk üzerine kurulan Gülümse Anılara, 16 yıllık arkadaşlardan birinin kaza geçirmesiyle başlıyor. Spoiler ölçüsünü hiçbir zaman çizgide tutamadığımı biliyorsunuz. İşte bu yüzden çok fazla spoilera dalmadan birkaç şey ile konuyu belirtmek istiyorum. Julia ve Marissa adında iki karakterimiz var. Kitap Marissa’nın ağzından yazılmış olsa da başlarda ana karakterin Julia olduğunu düşünüyorsunuz. Bunda kapaktaki balerin kızın etkisi de olabilir. Ancak bir süre sonra tamamen Marissa’nın hikayesi olduğuna ikna oluyorsunuz. Trafik kazası geçirip ölümden dönen Julia’nın kişiliğindeki değişiklikler Marissa’nın hayatında neler yaratıyor onu okuyoruz.

Dostluk dışında  nokta atışları da yok değildi. Elinizdeki aşka sahip olmanın değerini de çok güzel vurguluyor. Gitgeller yaşayarak ve eskiye hapsolarak asıl değerli olanın farkınıza varmanıza yardımcı oluyor.

Ben sevdim, bu sıcak yaz günlerinde okuyabilirsiniz. Sizi yormaz ve sıkmaz.

Son sözümü de kitaptan bir alıntıyla bitirmek istiyorum.

Hayatımızda bizden bir şeyler bekleyen herkese gelsin.

“İnan bana, üzerinden atması en zor şey fazla kilolar değil, başkalarının beklentilerinin ağırlığıdır.”

Yorumlar

  1. Cessie Balık
    28 juillet 2014 à 18:36 (10 ans ago)

    Arkadaya’nın kitap kapakları da öyle güzel ki, onlar için okuyası geliyor insanın.

    Répondre
    • bazenoyleolur
      28 juillet 2014 à 20:02 (10 ans ago)

      Kesinlikle öyle. İnsanın içini açıyor hep.

      Répondre

Yorum Alanı