bazenöyleolur

Kendimi bile çizmiştim kahraman olurum umuduyla.

Günaydın

Günaydın.

Biriktirdiğim yalnızlıklar eteklerimden dökülürken kalkıp da çay demleyeyim. Yalnızlığımı karşıma alır üç beş kelimenin belini kırarım. Olmadı tutar kulağından kapının önüne koyarım. Biz de işler böyle ilerliyor, işine gelmezse siktir git derim.

***

Gerçekten çay koymak için kalkıp ancak dönebildim buralara. Ya da tam emin değilim birden yağmur yağmaya başladı ve balkondaki çamaşırlara da koşmuş olabiliriz. Sonra da çayı koyduk ama pek yalnızlıkları oturtmadık masaya. Ne halin varsa gör dedim. Hatta ne halin varsa gör Tuğba diye de kızdım. Eylül’ün ilk yağmuru yağmış bunun tadını çıkartmam gerekiyor sonuçta.

Toplantım var 15 dakika sonra. İyi olmamak toplantıya gitmemek için yeterli bir sebepti benim için. Bugünü böyle pencerenin karşısında sahlebimi içerken şarkıların eşliğinde geçirmek istiyorum. Tarçınımız bitmiş olabilir, Hülya hepsini kek de kullanmış olabilir. Kek sevmeyen biri olarak bile lezzetli bir kek olduğunu söyleyebilirim.

Bol tarçınlı sahlep diyordum; sonbahar ve kış aylarının vazgeçilmezidir benim için. Hatta sahlep için defalarca kandırılıp saatlerce yol gitmişliğim vardır. Mesela teyzeme gideceğim, gel sana sahlep yapayım dedi. Belki Ankara’ya da kuzene giderim. O da yemekle kandırdı beni. Duyan da yemek yemekten başını kaldıramıyor sanacak. Halbuki öyle mi? Tekrar iştahsız günlerime geri döndüm. Hülya’nın ama yemiyor musun bakışları bile artık yemek yemek için yeterli olmuyor.

***

Jehan’ın yeni albümü ne kadar da hoş. Eylül günlerine yakışır naiflikte, içimizi sarıp sarmalayan cinsten tam yenilmek bir albüm olmuş. Dünden beri dinlemeye doyamıyorum. Uykuya dalarken çalıyordu, bir ara uyandım o ara yine çalıyordu. Üst komşularımız tatillerini bitirip döndükleri için ilk gecenin uzun sohbetlerini yaptılar. Ya da sabahtı bilmiyorum. Ama Jehan’ın sesi arasında; çenen kopsun İbrahim çenen dedim. Demedim değil. Sonra aslında kahvaltıya gideceğimizi hatırladım ama gitmeye de pek niyetimiz olmadığını fark ettim. Tekrar uyuduk.

Akşam oldu yahu. Ne yapayım odaya geçip yorganı üzerime çekip şarkılara mı sarılayım?

Belki bunu yapabilirdim ama en azından bu sefer Semih’in inancını boşa çıkartmamaya karar verdim. Ona örnek teşkil eden müthiş bir başarıya adım atacağım. Yani en azından deneyeceğim.

***

Sahlep yapmaya gidiyorum.

Ne kadar tatlıyım.

Yorum Alanı