bazenöyleolur

Kendimi bile çizmiştim kahraman olurum umuduyla.

Başlık bulmak çok zor bazen.

1

Anlık duygu akımı yaşıyorum şu sıralar. Hava çok sıcak, cam açık ama esmiyor. Ayrıca gözlerimden uyku akıyor. Duygularım diyordum öyle bir akım halinde ki bir anda her şeyi yaşayabiliyorum. Bu hafta da öyle bir hafta oldu.

Son günlerde bisiklet sürme alışkanlığım nirvanaya ulaştı. 2 haftadır her akşam düzenli olarak bisiklet sürüyorum. Akşam dediğime bakmayın 12′den sonra. İlk günler kısa mesafe falan derken son günlerde iyice açılmaya başladım. Nasıl bir kafa dinlemek, nasıl bir özgürlük hissi anlatamam. Hani geçenlerde bir tweet atmıştım. “Bisikletin bayır aşağı inerken verdiği özgürlük hissini hiçbir anayasa verebilmiş değil.” demiştim. Gerçekten de öyle. Kimse dokunmayacak sanki öyle mutlu ve huzurluyum.

Bizim bisikletler bozuk olduğu ve yaptırmaya üşendiğim için kuzenin bisikletini alıyorum. Dün Büşra 2 bisiklet daha ayarlayıp abla hadi çıkalım dedi. Komşuculuğun ölmediği yerlerde 1 tur atayım diyerek bisikletleri böyle alabiliyorsun. Hoş ben İzmit’te parkta hiç tanımadığım bir aileden bisikletlerini bir tur atabilir miyim diyerek alıp saatlerce vermemiştim. Bir de kendim yetmiyor gibi bizimkilere de bindirmiştim. İşte biz yine çocuklardan bir tur aldık. Yağmur ve Büşra ile birlikte gecenin sessizliğinde 1 saat bisiklet sürdük.

Eski günler geldi aklıma. Sabahın 7′sinden gecenin bir yarısına kadar bisiklet sürdüğümüz günler. Sonra onlar evlendi. Çoluk çocuğa karıştılar da beni yalnız bıraktılar. Eylül geldi aklıma. Ellerini bırakma diye bağırmaları, araba geliyor diye uyarmaları, çok yoruldum diye hayıflanmaları. Toprağa karışan anılarımız içimi yaktı dün gece. Tuhaf oldum. Tek sürerken daha sakin oluyordum. Eylüllerin evinin oradan geçerken gözümden bir damla yaş süzüldü. Şu günlerde Türkiye’de olur ve her şey çok farklı olurdu. Gece gelince abisine mail attım. İnsan çok özlüyor dedim. Az önce eve geldiğimde gördüm cevabını.Bazen eşyalarını elime alıyorum, sonra dokunamadığımı fark ediyorum. İnsan gerçekten çok özlüyor, demiş. İçim burkuldu birden.

Böyle de bir yarımlık işte.

Bu hafta İnci ile görüşüyoruz devamlı. Allah’ım hiç susmuyoruz, hep anlatacak bir şeylerimiz var. Oradan buradan derken her şeyi konuşuyoruz. Yeri geliyor tüm adamlara düşman oluyoruz, yeri geliyor tüm anılarımıza sarılıyoruz ve sonra da geleceğe bakıyoruz. Ayrıca şu menüler ile başım belada. Kararsız bir insanım. İkizler burcuyum ben. İnci de ikizler olunca kafayı yiyoruz. Bir şeye karar verene kadar yüzlerce kez fikir değiştiriyorum. Çok komiğiz ya. Ben bu konuda en uçlardayım zaten. Sıcak içecekleri saydırıp tamam o zaman ben limonata alayım demiş bir insanım. Ne bekliyorsunuz benden.

Bisiklete ara verdim. Çok yoruluyorum. Bir de dün gece hava serindi, biraz çarptı sanırım.

Bu gece eve gelince annemle konuştuk uzun uzun. Allah’ım ben ne kadar dolmuşum böyle. Anlat anlat bitmiyor. Annem bir ara iyice çıldırıp arayıp ben kızacağım dedi. İzmitteki eve yerleşmeden değiştirmemi istedi. Hatta babamla gelmek istediler ama abartmayın dedim. Halledeceğim, hepsini halledeceğim dedim.

Bazı insanları hayatımdan çıkartmak isteyip çıkartamıyorum şu günlerde. Aşık olduklarını sanıp aptal saptal hareketlerde bulunuyorlar. Tahammül edemiyorum. Aşkı bencillikle yoğurup karşıma geliyorlar. Ama ben senin için bunu yaptım bıdı bıdısı ile beynimi yiyorlar. Ben mi dedim sana yap diye hesap sorasım geliyor. Ergen ergen muhabbetlere düşürecekler illa ki.

Annem ile konuştuktan sonra rahatladım ama kadın bu sefer tedirgin oldu. Zaten mezuniyet, iş durumları, başkanlık, projeler, tezler falan derken çok gerileceğimi biliyor. Bir de üzerine böyle aptal durumlar olunca iyice panik oldu. Sonra sana güveniyorum hepsini halledersin. Kimsenin seni yıpratmasına izin verme dedi. O an bitti her şey. Böyle sıcak bir gülümseme sakinleştirdi.

Anneler iyiki var.

Sizler de iyiki varsınız.

Bu arada tatil planlarım tamamdır. Mükemmel bir tatil beni bekliyor.

Bir de bu hafta çok mükemmel insanlara kavuşacağım.

Çok heyecanlı.

Siktir boktan insanlara rağmen hayat çok güzel arkadaşlar.

Yorum Alanı